Hoe het allemaal begon...

Het begon allemaal op zaterdag 10 maart 2007 ,toen in het Eindhovens dagblad een advertentie stond waarin mondharmonica's en muziekboeken gevraagd werden voor het geven van muziekles op de St Martins school in Kartung (Gambia).Ik had zo mijn bedenkingen bij dit plan. Immers je kunt wel instrumenten hebben en boeken maar als je geen noten kunt lezen en niet weet hoe het instrument werkt kom je nog nergens.

Daarbij: door gebruikte instrumenten mee te nemen loop je het risico ziektes te brengen waar de mensen daar niet resistent tegen zijn. Langzaam groeide het idee om zelf naar Gambia te gaan om het project op weg te helpen.

Na overleg met de aanstichter van het hele gebeuren, Johan Loijens (lid van EMC) besloten we samen om nieuwe instrumenten mee te nemen en dat ik een aangepast lesboek zou maken. Mijn vaste leverancier Henk Kuik was bereid de mondharmonica's tegen sterk gereduceerde prijs te leveren. Het parochiehuis in Bakel zorgde ervoor dat alle lesboekjes gedrukt werden. En verder waren veel andere mensen en verenigingen ook bereid een steentje bij te dragen.

Na een hele rits telefoongesprekken maakte ik op 31 mei voor het eerst “live” kennis met Johan Loijens en zijn vrouw José. Gezellige lui die al druk bezig waren met het voorbereiden van hun autotocht naar Gambia (7000km!). Van een bedrijf hadden ze een jeep gekregen die door het ziekenhuis in Kartung, dat deel uitmaakt van het totale project van Helping Hands, als ambulance gebruikt gaat worden. Ze wilden de auto graag vullen met babykleertjes voor de kindjes die uit het ziekenhuis ontslagen worden. Het sponsorgeld dat ze over houden gaat naar minikredieten voor vrouwen die een eigen bedrijfje willen beginnen.We konden beschikken over e-mail en langzaam kwam de communicatie met Gambia op gang. Eerst met een verkeerd e-mailadres waarna we moesten wachten tot onze contactpersoon , Cor de Bresser, die in Poppel woont , weer naar Gambia ging om de goede contactpersoon “te zoeken” (was hij in Kartung dan was de ander in Banjul en omgekeerd…). Toen we het goede e-mailadres hadden bleek de betreffende persoon toch niet de juiste te zijn voor dit project en moest het gesprek verlopen via weer iemand anders die zelf geen e-mail had, maar zijn vriend wel….Echt Afrikaanse toestanden dus.Toen was het bij hun ook zomervakantie (regentijd) en voor je het weet ben je weer een paar weken verder. Uiteindelijk kregen we toch de goede persoon te pakken : Sang M Colley de leider van de  “scouts” –groep. Een groep van 60 leerlingen die samen een “orkest” vormen. Daarbij is hij hoofd van een basisschool waarvan de leraren ook graag hun leerlingen willen leren noten lezen en mondharmonica spelen.8 September was de kennismakingsdag voor de bestuurders van 12 voertuigen die op 13 oktober naar Gambia zouden vertrekken. De officiële deelnamestickers werden op de auto's en motoren aangebracht. Er werd informatie gegeven over de route (daar en daar komen we bij elkaar en rijden we een stuk met een gids want we moeten door een mijnenveld…..), welke vaccinaties je moet halen, waar we verblijven in Gambia en (!) een proefrit door het stof. Omdat Jose ,net als ik, rugpatiënt is, durfde ze niet mee uit angst haar rug voor de grote reis te bederven. Mijn grote kans dus om ook nog even door het zand te crossen, want ik ga vliegen naar Gambia! Leuk hoor zo van die speelgoedautootjes! Bij deze groep waren ook 2 motorrijders. De motoren waren geschonken door een man die ze eigenlijk een aantal jaren geleden voor zijn 3 kleinzoons gekocht had. De jongens hadden een andere sport gekozen en dat had hem doen besluiten de motoren aan een goed doel te schenken. De gulle gever, 73 jaar oud, rijdt zelf op de 3e motor mee!Op een gegeven ogenblik kwam Johan kwam de verzamelde kleertjes, instrumenten en boeken ophalen en samen oefenden we de tweestemmige Nederlandse liedjes voor het “concert” dat wij in Gambia zullen geven. Zaterdag is de grote dag, dan vertrekken ze naar Gambia!Mijn eerste afspraak met Sang M Colley stond gepland voor vrijdag 2 november. De planning is dagelijks een les van ongeveer 1 ½ uur en eind van de dag een herhaling. Hij liet al doorschemeren dat zijn leerlingen erg trots zijn en zich verheugen op mijn lessen en dat er een welkomstconcert voorbereid wordt.

Misschien leuk voor jullie om te weten dat de lesstof te vergelijken is met de eerste 11 bladzijdes van ons Studentboek (1 oktaaf). We leren liedjes zingen die daarna met bijbehorend notenschrift op de mondharmonica gespeeld worden. Dit alles verdeeld over een lesschema van 32 lessen met toetsen in de vorm van raadsels, kruiswoordpuzzels en doolhofjes waarmee het noten lezen getraind wordt.

Mondharmonicaproject Gambia

Sinds februari 2007 is het Harmonica-instituut Nederland (www.harmonicainstituut.nl) in samenwerking met de Challenge Antwerpen-Banjul  (www.antwerpenbanjul.com) bezig met het opzetten van muzieklessen op scholen in Gambia.

De opzet van de Challenge is het verlenen van humanitaire hulp door auto´s naar Gambia te rijden die daar met toestemming van de regering onder speciale voorwaarden verkocht worden en waarvan de totale opbrengst geschonken wordt aan een goed doel. Hieronder vallen bijvoorbeeld microkredieten voor vrouwen, ziekenhuizen, kindertehuizen en scholen.Vorig jaar werd door een school in Kartung, een plaats in het zuiden van Gambia aan de grens met Senegal, materiaal gevraagd voor het geven van muzieklessen. Hierin meedenkend kwamen we tot de conclusie dat de mondharmonica hier een zeer geschikt instrument voor zou zijn.

• Het is goedkoop, dus in de toekomst ook voor de scholen zelf bereikbaar zodat ze niet afhankelijk blijven van giften,
• niet gevoelig voor de temperatuur van 45 graden en vocht,
• klein dus makkelijk te vervoeren van Nederland naar Gambia maar ook tussen de scholen. In 2007 zijn de materialen door deelnemers aan de Challenge vervoerd,
• het is een instrument dat gebruikt kan worden bij het leren noten lezen maar ook om te improviseren,
• het is met goede begeleiding vrij makkelijk te leren bespelen,
• makkelijk mee te nemen ,wat stimuleert om veel te spelen.
• Geschikt voor zowel het geven van traditionele muzieklessen met aanleren van het notenschrift als voor improvisatie en blues.

Bij het eerste project in november 2007 gingen 60 mondharmonica´s en 60 lesboeken mee. Het materiaal was bijeengebracht door onze docent Viola Barends uit Helmond die ook de lessen zou gaan verzorgen. De boeken bevatten lesmateriaal voor een schooljaar, dus 32 lessen, waarin de leerlingen al musicerend vertrouwd raken met het instrument en het notenschrift. Hierbij werd gebruik gemaakt van bekende Europese en Amerikaanse melodieën. In een week waarin tijdens het weekend 2x per dag en op schooldagen dagelijks 1x les gegeven werd , werd globaal alle stof doorgewerkt waarbij ook drie docenten aanwezig waren. De lessen werden met groot enthousiasme gevolgd. In de loop van dit schooljaar wordt de lesstof met de leerlingen geoefend.

Voor het volgende schooljaar  zijn er 3 nieuwe verzoeken voor het geven van mondharmonicalessen. De bedoeling hierbij is dat Viola Barends, in aansluiting op de lessen van vorig jaar een vervolgcursus gaat geven, waarbij ook weer de drie docenten aanwezig zullen zijn . Daarnaast willen we proberen om de docenten die vorig jaar de beginnerscursus met de leerlingen gevolgd hebben onder haar leiding in de nieuwe projecten de eerste cursus te laten geven.

Foto's:

Ontvangst door een afvaardiging van de Gambiaanse regering

Ontvangst op de camping door "The Scouts" , het schoolorkest

Daar gaat de doos met 60 mondharmonicas en lesboeken de school in...

Van links naar rechts, 2 van de docenten, Ousman Jabang en
Sang Colley, Viola en een van de twee vaste "begeleiders", Maikel

Van deze mijnheer kwam het idee van de mondharmonica's voor Gambia,
we hebben thuis al een beetje geoefend, luister maar...

Voorspelen: zo moet het liedje gaan klinken...

Alle leerlingen van de eerste groep november 2007